baba tarafından değerli olduğunu hissetmek

babalar ve erkekler öyledir sevdigini gösteremez söyluyemez onca lafi söyler ama seni seviyorum iyi varsin demek cok zor gelir

bazı babalar var bakışıyla bile nasıl değerli olduğunu seni sevdiğini gösterir.göstermese bile hissedersin. ama bazılarına da ne yapsan yaranamazsın. sanki seni gerçekten görünce" dağa taşa boşalaydım" der gibi baktığını hissedersin. aq böyle hayatın işte

"sen ne yaparsan yap benim evladımsın senden asla vazgecemem" bu söz her zaman icimi acıtır degerli oldugumu hissettirir canım babam

üniversiteyi kazandığımı söyleyince sarılıp tebrik etmişti bir o zaman bir de para istemediğin halde çıkarıp para verdiği an

babam bana hiç oğlum demedi hiç nasılsın bile demedi hiç iyi olmadı aramız. yaz tatilinde haksız olduğu bir konu hakkında kavga ettik. eşyalarımı aldım çıktım. gece aradı ve ilk defa oğlum dedi ve ağladı

24 mart 2015 ten beri o kelime canımı yakiyor

yaşanılan en güzel his. adama godfather diyesim var ama kültür farkı işte siker belamı

çok şükür bana hayatım boyunca bunu her zaman hissettiren bir babam var. dün kadıköy'de yürürken seninle bir akşam içki içmeye gelelim barlar sokağına dedi. olabilir dedim, sınavların ne zaman bitiyor o akşam gelelim diyerek hemen planı yaptı. beni, sen kız çocuğusun şunu yapamazsın çerçevesinde yetiştirmedi. neyi yapmak istediysem bugüne kadar hep yanımda oldu. daha değerli hissedemezdim sanırım, en büyük şansım.

bu yönden şanssızım. kalbimi kırdı, defalarca bana dayak attı, anneme bile el kaldırdı ama sonuçta babamdır diyip sabrettim. degersizim, umrunda bile değilim ondan kilometrelerce uzağım 2 haftaya 1 arar düşünün artık. umrunda değilim. bu beni üzüyor, annemi kaybettiğim için destek çıkması gerekirken böyle yapması..

annemi kaybettiğimizden beri arkadaş gibi olduk arada kavga etsekte beni düşünmese kavga bile etmezdik sanırım

sırf ben üşüyorum diye eylül ayında kombiyi açtı adam.ben değerli hissetmeyim de kim hissetsin ulan.

arkadaşım bugün babasına aşkım diye seslendi bir kaç kez ulan ne güzel araları çok imrendim ya. ben benimkine baba diye seslenince ne isteyeceksin yine pezevenk diyor amk bizde sıkıntı var muhakkak

canım babam, gölgesiyle bile sürekli arkamda olduğunu hissetmişimdir.hata yaptığımda bile bunu olağan karşılar ve asla kızmadı bana bugüne kadar.bana ne kadar değer verdiğini anlatmaya kelimelerim yetmez heralde.ama bazen birine verdiğiniz değer onun yanında her zaman durabilmenize yetmiyor.yetmedi işte.yetmedi gitti.

bir kere veli toplantısına gelmişti.keşke değer verip gelmeseymiş evde kıyamet kopmuştu.

sınava hazırlanırken annem beni çağırıyodu. napacaksın kızı soyle bana ben yaparım demişti. o zaman nedense hissetmiştim değerli olduğumu. çünkü genelde benle konuşmaz.

dünyanın enn muhteşem hissi. babam da pek gösteremez aslinda sevgisini ama ben bi bakisindan anlarım 😄 babam benim be bak özledim gene

tekrar üniversite sinavina gircegimi söyledigimde sen bilirsin senin mutlulugun benim icin daha önemli demişti. kral adamsın.

(#2195834) neden eksilendi bilmiyorum? sanırım sevilmeyen zavallı çocukların işi. sevigiyi tanımayan insanlar başkalarının mutluluğundan rahatsızlık duyar zira. t: insanı hayatta bir adım önde tutan güzel his.

öyle lafa söze gerek yok sevdiğini söylemese de olur ama arada bari bunu hissettirse diyorum .ne bileyim bir baba sevgisi nasıl olur ben de merak ediyorum .aram o kadar iyi olmasa da olur arada nasılsın bi sıkıntın var mı diye sorsa dünyalar benim olurdu heralde

bir kere ygs ile ilgili bana bir konuşma yapmıştı o zaman cidden beni sevdiğini ve bana değer verdiğini düşünmüştüm.

dün hayatımda ilk defa vites 4 iken ve uzun yoldayken araba kullandım. direksiyonu tutamadığımı gören babam 'in sen süremiyorsun' demek yerine, direksiyonun bir ucundan tutarak hem ne yapmam gerektiğini gösterdi hem de bana yardım etti. ne diyebilirim ki, seni seviyorum adamım

(bkz: kuyruklu yıldız) dan bile ender.

babamın yaşamıma verilen en güzel armağan olduğunu her gün hissediyorum. seni seviyorum demeyi pek beceremez ama çok güzel hissettirir. senden 250 km uzaktayken bile yanı başında olduğunu bilirsin. her zaman sırtımı yaslarım ona ve o hiç yorulmaz. canımızın ne çektiğini hisseder ve o şeyi ertesi gün önümüzde buluruz. bana verdiği sözleri hiç unutmaz "kızım senle de baraja pikniğe gidemedik." diye geziyor şu sıralar, ben çoktan unutmuştum. mesela bugün şu şekilde seni seviyorum dedi. annem marketten alacağım şeyleri saydı. "ohooo şimdiden çok ağır oldu. bu incecik bileklerle nasıl taşıyayım ben? hem dışarısı çok güneşli." diye isyan ettim. babam önce kahkaha attı sonra şunu dedi: "benim güzel kızımın teni yanmasın güneşte. gitmesin." hafif dalga geçti ama mutlu da etti, değerli de hissettirdi. ona bakarken bile mutlu hissediyorum, o gülerken ona sevgiyle baktığımı anlıyorum. sen hep benimle ol baba.

tatil için araba kiraliyalim dedim. araba almış bundan öte ne denebilir ki

dünyanın en mutlu insanı oluyorsunuzdur herhalde. değersiz olduğunuzda ise en dipte hissediyorsunuz kendinizi.

maddi olaylardan ziyade manevi olarak yani sevgisini hissettirmesi daha muhim